In het kort: Waarom wij Vegan & Plantaardig koken

Al ruim tien jaar eten en koken mijn vrouw en ik vrijwel volledig veganistisch. Altijd 100% vegetarisch, en zoveel mogelijk plantaardig.

Onze Mongoolse gerechten? Dat zijn allemaal plantaardige variaties op traditionele recepten. Dumplings, soepen, stoofpotten, zelfs de bekende gezouten botermelkthee — met liefde en creativiteit opnieuw vormgegeven.

Maar wist je dit al?‍

Van oudsher aten Mongoolse nomaden in de zomermaanden vooral vegetarisch. Niet vanwege moderne overtuigingen, maar omdat het simpelweg logisch was.

In de warme seizoenen bederft vlees snel en is het lastig vers te houden. Bovendien geven moederdieren dan volop melk. Als je een dier zou slachten, betekent dat ook meteen minder zuivelproducten. Nomadische herders leefden in een interessante balans met hun dieren: de jongen mochten drinken tot ze verzadigd waren, en alleen het overschot werd door mensen gebruikt.

Daarnaast werden in deze warmere maanden bessen, fruit, zaden, granen en groenten verzameld — alles wat de natuur gaf in het levendige seizoen.

De winter in Mongolië is een ander verhaal‍

Lang, droog, en extreem koud — temperaturen van -40°C zijn geen uitzondering. In zulke omstandigheden snakt het lichaam naar vet en energie. Dierlijk vlees geeft op een directe en eenvoudige manier veel calorieën en energie. En doordat alles buiten meteen bevriest, was het gemakkelijk houdbaar. De natuur zelf werd een diepvries!

Vlees maakt dus deel uit van de Mongoolse traditie — maar vegetarisch eten óók, zeker in de context van de seizoenen.

Maar die context verandert…‍

In het moderne Mongolië gaat alles razendsnel. Door klimaatverandering, overbegrazing en verwoestijning raakt het land uitgeput. Waar herders vroeger kleine kuddes hielden, lopen er nu miljoenen dieren rond. Schapen, geiten, paarden, jaks, kamelen — prachtig om te zien, maar in zulke aantallen eten ze het land letterlijk kaal.

Graslanden verdwijnen. Boompjes, struiken, zelfs jonge scheuten worden opgegeten voordat ze kunnen groeien. Wat overblijft is droogte. En als het dan eindelijk regent, volgt vaak een verwoestende overstroming — omdat de uitgedroogde, verdichte grond het water niet opneemt en alles direct afstroomt. Dat zien we helaas jaarlijks terug op diverse plekken in Mongolië.

Pijnlijk, maar er is hoop‍

Er ontstaat een groeiende beweging in Mongolië rond plantaardig eten. De eerste initiatieven met kassen, lokale groenteteelt en nieuwe technieken zijn in opkomst. Het is nog volop in ontwikkeling, maar langzaam ontstaan er meer mogelijkheden om te koken en te eten op een manier die vriendelijker is voor het land.

Steeds meer ondernemers in Mongolië zien deze kansen. En ook steeds meer jongeren uit de nieuwe generatie eten vegan. Ja, zelfs in Mongolië groeit er een levendige vegan community!

Zal Mongolië van de ene op de andere dag veganistisch worden? Natuurlijk niet. Ook Nederland niet. Maar ik geloof dat het gebruik van dierlijke producten per generatie zal afnemen. Niet omdat mensen hun cultuur verwerpen, maar omdat ze hun tradities opnieuw leren vormgeven — op een manier die leven eert: mens, dier én natuur.

Want “cultuur” of “traditie” mag nooit een excuus zijn voor schade. Cultuur leeft — het kan groeien, veranderen en meebewegen met de tijd.

Dus ja, onze dumplings zijn plantaardig. Onze melkthee bevat geen dierlijke melk. En onze tafel staat vol met compassie, smaak en erfgoed — met respect voor het verleden én een blik op de toekomst.

Iedereen is van harte welkom aan onze tafel!

Warme groet,
Rowan & Saran